jueves, 8 de octubre de 2009

Dos luciérnagas en la memoria

Pensando en mis hijas, siempre pensando en mis hijas he llegado a la conclusión de que el amor que ellas me inspiran es debido en gran medida a la memoria, al recuerdo que guardo sobre ellas. Lamentablemente la vida se ha encargado de que esas imágenes tan hermosas que guardo en mi cerebro no vivan de la misma manera en las mentes de cada una de ellas. Por tanto, he decidido plasmar cada uno de mis recuerdos en pequeñas reseñas que obren el milagro de revivir mi amor de padre en el corazón de ellas.

1 comentario:

  1. Montserrat Llagostera Vilaró8 de enero de 2011, 7:19 a. m.

    AQUESTS RECORDS ALIMENTAN, LA MENT VAL LA PENA NO ESBORRALOS.
    AIXÒ SI LES COSES NEGATIVES UNA BONA ESCOMBRE I NETAJARLAS.

    ESTIC LLEGINTE I LES LLAGRIMES BROTAN DELS MEUS ULLS.

    SAPS PER L´EDAT QUASI PODRIA SER LA TEVA MARE. ET PÒRTO 17 ANYS.

    EL MEU FILL GRAN EN OCTUBRE FARA 40ANYS.

    una abraçada, Montserrat

    10 de juliol de 2010 3:51

    ResponderBorrar